നിന്റെ ഓരോ വാക്കുകളിലും
സ്നേഹ സമുദ്രങ്ങളുണ്ട്.
കവിതകളുടെ കൊടുങ്കാറ്റുണ്ട്.
നനുത്ത മയില്പീലി സ്പര്ശമുണ്ട്.
പ്രണയത്തിന്റെ പേമാരിയുണ്ട്
നെഞ്ചോട് ചേര്ത്തു
പുണരുന്ന കാരുണ്യമുണ്ട്
എന്നിട്ടും നിന്നെ ഞാന്
അറിയാതെ പോകുന്നതെന്താണ്?
വിരലുകളില് വിരല്
കൊരുത്തെടുത്ത പോലെ
വേറിടാന് മടിക്കുന്ന
നിഴലുകള് ഇവിടെ
ബാക്കിയാവുന്നെങ്കിലും
ഹൃദയമിടിപ്പുകള്
നിലച്ചു പോകുന്ന
ഈ ഇടവഴിയോരത്തു വെച്ച്
നാം പിരിഞ്ഞു പോകുമ്പോള്
ഒരിക്കലും നീ തിരിഞ്ഞു നോക്കരുത്.
എന്റെ നിറഞ്ഞ കണ്ണുകള്
മറ്റാരും കാണുന്നത് എനിക്കിഷ്ടമില്ല
നിന്നെ പിരിയുകയെന്നാല്
അതെന്റെ മരണമാണ്.